Michael's Vectra A met Borbet A en een scheutje Mercedes-lak staat met alle vier de wielen stevig op de grond. Het was daarmee “EEN” eerder toeval – Michael Wotzko heeft al in verschillende VW's door de straten rond Dinslaken gereden, na een paar reizen met een Amerikaan (“die uit het Werner-boek”) capituleerde de portemonnee, een omega volgde. In september 1996 kreeg de procesmonteur toen de 93 Vectra A met V6-motor aangeboden. “Waarom niet?” dacht Michael en pakte het.
De rit was prima, de “Rembrandt zilver” (of heette het “Gepensioneerde zilver”?) kon niet echt overtuigen. Maar allereerst legde de nieuwe eigenaar zich toe op de technische verfijningen. Dus het sextet ademt nu door een K.&N luchtfilter en een verkort exemplaar, maar een verbreed inlaatkanaal. Vier sleuven in het rechter spatbord vergemakkelijken de zuurstoftoevoer, een beetje golfplaten hier en daar versterkt de uitstraling in de motorruimte. Je ademt uit door de Ascona C-pot met twee 83 mm Mantzel-eindpijpen, uiteraard geschikt voor groep A. DTM-Look ook, met bijbehorend hitteschild op de bumper! 170 PS balanceert het 2,5-liter sixpack op een Sachs-racekoppeling, die de lading overbrengt naar de standaard 5-versnellingsbak. Naar de H&R-wedge chassis (60 mm v / 50 mm h) om gepast te kunnen dragen, natuurlijk moesten de juiste velgen gemonteerd worden. Michael vond het ontwerp van Borbet “EEN” geweldig en kreeg er vier in 9J x 16 EN 15. Maar zodat de goede 215/40 banden niet met hun rubber over de wielkasten wrijven, de Dinslakener moest de voorspatborden drie centimeter breder maken. Aan de achterkant waren er twee genoeg.
Dus langzaamaan werd de Vectra groot en gemeen. De “Nummer van het beest” 666 stond al op het kenteken, de passende boze blik volgde. Om de motorkap te kunnen ontgrendelen, voordat de Jamex powerlifts ze optillen, de openingshendel moest worden uitgeschoven.
Op een gegeven moment was het eindelijk de beurt aan de verfbeurt. Om niet in verlegenheid te worden gebracht, dat hij op een gegeven moment naast een auto van dezelfde kleur zal moeten parkeren, Michael mengde zijn eigen creatie. Mercedes lapisblauw met een vleugje maritiem blauw, het hele ding bewoog en schudde, was tenslotte naar zijn zin. Na de droogtijd waren er rode en zwarte achterlichten, een Steinmetz tankdop en een beetje carbon look voor de deurgrepen, en dan zou het naar de innerlijke werking van de stam kunnen gaan.
Een paar waren hier genoeg (Durven-)Splash van kleur, Aluminium voetsteunen en pedalen en een sportief, klein 30 cm stuur van Momo. Als snoepje kreeg deze een knop van een lotushoorn. Een Panasonic radio zorgt voor goed geluid in de Vectra, maar niet zonder de hulp van een DLS Klasse A-eindtrap (wat ons terugbrengt naar het onderwerp) en de subwoofer met een handige diameter van 38 cm. Met zo veel “EEN”Er moet natuurlijk speciale aandacht worden besteed aan het chassis. Michael plant al een verbreding van de baan 10 naar 20 mm. En dan is er nog de een-a-lijn wisser daar bovenop!
Opel Vectra A, Bj. 93
Motor: 2498-ccm-V6 / 170 PS, verkort en breder zuigpad, K&N-Air-filter, As-cona-C uitlaatdemper (Mantzel Groep A) met twee eindpijpen van 83 mm
lichaam: Luchtopeningen in het rechter spatbord, Motorkapverlenging, Wielkasten 3/2 cm gewogen (v / h), rode en zwarte achterlichten
innerlijke ruimte: Aluminium voetsteun en pedalen, Interieur in autolak en carbon look, Momo stuur, Lotus-Hupenknopf, Panasonic radio met DLS Klasse A eindversterker, 38-cm-subwoofer
landingsgestel: H.&R veren (ingedrukt), Ko-ni demper rood, Verlagen 60/50 mm (v / h)
Wielen / banden:
Borbet A 9J x 16 EN 15 Met 215/40 ZR 16